تاریخ نگاری عصر صفویه و شناخت منابع و مآخذ

مجموعه حاضر تحقیق و تدوینی است در زمینه تاریخ‌نگاری و منابع تاریخی عصر صفویه.
ابتدای کتاب مبحثی اجمالی است درباره مقوله تاریخ‌نگاری که در آن به روند شکل‌گیری تاریخ نگاری اسلامی عربی و تاریخ نگاری ایرانی، خاصه ویژگی‌های تاریخ نگاری عصر صفویه اشاره شده است. آن‌گاه منابع تاریخی ایران در عصر صفویه طی قرون دهم و یازدهم و دهه‌های نخستین قرن دوازدهم هجری قمری در اشکال مختلف معرفی می‌شود که عبارت‌اند از: تاریخ عمومی، تاریخ محلی، تک نگاری، تراجم احوال و حسب حال‌نویسی، تذکره‌ها و حماسه‌های تاریخی و نوشته‌های اداری که بسیاری از آنها به چاپ رسیده و تعداد زیادی همچنان به صورت نسخه خطی نگهداری می‌شوند. در ادامه، شرحی از سفرنامه‌ها و آثار مختلف اروپاییان با این ترتیب، فراهم می‌آید: ایتالیایی‌ها، پرتغالی‌ها و اسپانیولی‌ها، انگلیسی‌ها، هلندی‌ها، آلمانی‌ها، فرانسوی‌ها، لهستانی‌ها، ماموران و سیاحان روسی. سپس منابع مربوط به تاریخ ایران اواخر صفویه و دوران افاغنه، شامل منابع فارسی، ارمنی، گرجی و اروپایی معرفی و شرحی در باب عوامل انقراض صفویه ذکر می‌شود. منابع هندی، تورانی و ترکی نیز در بخش پایانی منابع و متون صفوی معرفی و بررسی شده است. در بخش دیگری از کتاب، کتاب شناسی توصیفی تحقیقات و نوشته‌های جدید درباره سلسله صفویه در دو قسمت فراهم آمده است: 1- نوشته‌های اصلی شامل نوشته‌های فارسی و ترجمه، ماخذ خارجی، پایان نامه‌ها، مقالات فارسی و خارجی، 2- منابع فرعی مشتمل بر منابع فارسی و خارجی و منابع عمومی است. کتاب همچنین شامل این پیوست‌هاست: اجداد صفویان، نهضت صفویان، خلاصه اقدامات شاه اسماعیل، صفویه پژوهان خارجی، صفویه پژوهان داخلی، فهرست منابع، شجره‌نامه‌ها، عکس‌هایی از شاهان صفوی، نقشه‌هایی از قلمرو صفویان، فهرست اعلام و تکمله.